Ці з’явіцца вуліца імя Алеся Зайкі ў 500-годдзе Івацэвічаў?

Алесь Зайка – аўтар кніг “Населеныя пункты Івацэвіччыны”, “Дым з коміна”, “Чысты чацвер”. Вялікі ўнёсак для развіцця айчыннай дыялекталогіі і фалькларыстыкі  зрабіла яго праца па даследаванні мовы родных мясцін. Шматгадовы дослед выліўся ў тры выданні: “Дыялектны слоўнік Косаўшчыны”, “Фразеалагічны слоўнік Косаўшчыны”, “Прыказкі і прымаўкі Косаўшчыны”. Не без удзелу Алеся Зайкі вышлі кнігі “Памяць” і  “Івацэвіцкі раён”. На вялікі жаль, Алесь Зайка ў 2018 годзе пайшоў з жыцця. Яго апошнія кнігі, якія творца паспеў накіраваць у выдавецтва, убачаць свет ужо без яго.

Гэтая вялікая праца ні разу ні акупілася. Многіх сваіх рэспандэнтаў ён сустракаў на бальнічных ложках, бо сам доўга хварэў. У біблейскіх прытчах ёсць адна пра жамчужыну. Чалавек, які знойдзе спраўдную каштоўнасцть, аддасць за яе ўсё што мае. Такой каштоўнасцю для Алеся Зайкі была наша малая радзіма. Яе мова, яе гісторыя. У запалянскай школе, дзе ён працаваў настаўнікам, ён ставарыў добры музей  – даніна яго любові і яго спадчына наступным пакаленням.

Напэўна, ў сувязі з 500-годдзем Івацэвічаў будуць ушаноўвацца знакамітыя людзі з розных сфер дзейнасці – эканомікі, будаўніцтва, сельскай гаспадаркі, адукацыі, медыцыны. А я прапаную прысвоіць Алесю Зайку, гэтаму таленавітаму, самаадданнаму, сапраўднаму сыну і патрыёту  сваёй малой радзімы,  званне Ганаровага грамадзяніна Івацэвіцкага раёна пасмяротна, а вуліцу Школьную ў Заполлі, на якой ён  жыў, назваць яго імем.

Чытайце таксама:
«Ён служыў свайму краю, свайму народу»: у Заполлі развіталіся з краязнаўцам Алесем Зайкам