“Брэст уразіў менш за ўсё”: што кажуць палякі пасля паездкі ў Беларусь па “бязвізу”

Тым не менш гэта не спыніла некаторых палякаў. Выданне MOST запісала гісторыі польскіх турыстаў, якія з’ездзілі ў нашу краіну.

 

Добра, што гэтыя візы адмянілі, інакш я наўрад ці вырашыў бы паехаць у Мінск

За лета паляк Марцін, які вядзе свой блог на Facebook “Pieszo po Polsce”, пабываў у Беларусі два разы. У жніўні ён дзевяць дзён падарожнічаў па беларускіх гарадах. З’ездзіў у Гродна, Ліду, Мінск, Нясвіж, Мір і Брэст. Гаворыць, што ў Польшчы і Беларусі падобная гісторыя, таму і адносіны паміж краінамі павінны быць добрыя.

— У Беларусі я быў адзін. Добра, што гэтыя візы адмянілі, інакш я наўрад ці вырашыў бы паехаць у Мінск. Калі іх па-ранейшаму не будзе і сітуацыя ў рэгіёне не абвастрыцца, то ў наступным годзе ў пачатку жніўня я хацеў бы паехаць на турнір па шахматах у сталіцу Беларусі.

Маё добрае ўражанне сапсавалася камуністычнай забудовай

Паляк Кацпер таксама расказаў пра сваю паездку ў Беларусь у канцы лета 2022 года. Уражанне аб краіне мянялася ў яго з кожным новым горадам, у якім ён быў. Паспеў паляк пабываць у Брэсце, Віцебску, Мінску, Гродне, Нясвіжы і Азёрах.

— Брэст уразіў менш за ўсё. Акрамя крэпасці, парка 1 траўня, чыгуначнага вакзала і сядзібы Нямцэвічаў у Скоках, астатняя частка горада перапоўнена камуністычным і сучасным будаўніцтвам.

У Віцебск я ездзіў, каб схадзіць у культурны цэнтр Марка Шагала і музей у хаце, дзе ён жыў. Акрамя таго, у гэтым горадзе мяне ўразіла старая частка горада і адчувальная атмасфера блізкасці да Расіі. Аднак калі я выйшаў за межы цэнтру, маё добрае ўражанне сапсавалася камуністычнай забудовай. І тады я зразумеў, што фасад гэтага горада робіць вельмі добрае ўражанне, але тое, што знаходзіцца на яго іншым баку, ужо не так.

Затым Кацпер паехаў у сталіцу Беларусі.

— У Мінску я ўбачыў як сучасны горад, так і забудову камуністычнай эпохі, але і больш раннюю. З самых цікавых мясцін у сталіцы хачу назваць Верхні горад, Батанічны сад і Нацыянальны мастацкі музей, дзе я мог пазнаёміцца з сацыялістычным жывапісам, якога больш няма ў польскіх музеях.

Сорам за Польскі дом

У канцы паездкі паляк прыехаў у Гродна. Адзначае, што гэты горад найбольш яго парадаваў з тых, якія ён наведаў у Беларусі.

— Пышная старадаўняя архітэктура, з поўнай разнастайнасцю розных гістарычных перыядаў. Спалучэнне дакладнага ўказання на польскую культуру, звязаную з літоўскай, яўрэйскай і праваслаўнай. Аднак асноўнай тэмай, якая мяне прывабіла ў Гродне, была Эліза Ажэшка. Я наведаў дом, дзе яна жыла і працавала. Недалёка ад дома я спытаў у адной жанчыны пра Польскі Дом, якія задачы ў Гродне ён выконвае. Яна адказала, што адзінае, што ён робіць, дык гэта праводзіць фестываль памежжа раз на два гады. І мне асабіста сорамна стала, што арганізацыя, якую мы падтрымліваем як палякі, не выконвае ніякіх іншых задач.

У старых вагонах без кандыцыянера было жахліва

Паляк кажа, што калі б не надпісы, напісаныя кірыліцай, савецкія зоркі і помнік Леніну, то Гродна выглядаў бы як горад на Падляшшы ці ў Літве. У канцы падарожжа па Беларусі Кацпер вырашыў паехаць на возера ў раёне Гродна, хацеў паглядзець перад ад’ездам яшчэ, як выглядае беларуская правінцыя і як людзі там адпачываюць ля вады.

— І гэта нічым не адрозніваецца ад таго, што мы бачым на Падляшшы. Што тычыцца іншых пытанняў: забеспячэнне вялікіх і малых магазінаў не стала сюрпрызам, таму што да мяне ўжо даходзіла інфармацыя, што ў Беларусі няма недахопу ў асноўных таварах. Але я звярнуў, вядома, увагу на значна больш высокую цану тавараў, якія ўвозяцца з Захаду, чым беларускіх і расійскіх. У Беларусі я купляў, вядома, і рускія прадукты — дзеля спазнання новых смакаў. Акрамя таго, я быў задаволены, што ў большасці крамаў і іншых месцаў, дзе я быў, мог аплаціць сваёй польскай картай.

І яшчэ я хацеў бы адзначыць, што па Беларусі падарожнічаў як у старых вагонах з сядзеннямі ў электрычцы, так і ў сучасным цягніку, які ідзе з хуткасцю 140 кіламетраў за гадзіну. І, нажаль, у старых вагонах без кандыцыянера ў той час, калі былі вельмі душныя дні і ночы, было жудасна. Са станоўчых момантаў — я быў уражаны пунктуальнасцю ў параўнанні з польскімі цягнікамі, якія маюць затрымкі да 3-4 гадзін.

***

З 1 ліпеня магчымасцю бязвізавага наведвання скарысталіся 7000 грамадзян Польшчы. Усяго беларускім “бязвізам” у 2022 годзе скарысталіся 233 тысячы замежнікаў.